Dwars door de Namib woestijn
Blijf op de hoogte en volg Sylvia
28 April 2017 | Namibië, Windhoek
Hè hè allemaal, eindelijk een uurtje rust en WiFi.....
Morgen vliegen we naar huis, om 16.00 geloof ik. We zijn net aangekomen in een heel prettig hotel in Windhoek.
Bijna alle dames zijn nu op jacht naar souvenirs, maar ik blijf even op de kamer: bijkomen van de laatste dagen en dit stukje neerschrijven.
Wij waren dus een nacht langer in Omaruru gebleven vanwege alle zieken,
Maar maandag moesten we vertrekken omdat anders het hele programma in de soep zou lopen.
De 2 meest zieken Anneke (ja, die Anneke Marga!) en Arjanne voorin met kotsbakken en maandverband large.
Deels over zandwegen naar Swakomund aan de kust: de zieken naar bed en de rest (de gammelen)
een wandelingetje naar de Stille Oceaan.
's avonds gegeten in een pizzeria, waar
bijna alles retour keuken ging......
Dinsdag op weg naar Sesriem, de rode duinen. Van de 4 chauffeurs waren er 2 ziek, dus ik was aan de beurt: 240 km over gravelwegen met 2 bergpassen (Bert, je bent vast trots op mij)
In Sesriem had Wilma een luxe Spa geboekt, de foto's zien jullie nog.
Volgende dag op om 04.30 jaja
En met 6 vrouwen een excursie door de Rode Duinen bij zonsopgang.
Onwaarschijnlijk mooi (hè Stefan?)
Erg spijtig dat Anneke, voor wie dit een hoogtepunt in de reis was, te zwak was om mee te gaan...
Teruggekomen gelijk weer in de auto om 250 km naar het noorden te rijden,
Ook nog langs een arts omdat de contactlens wan Jeanette achter haar oog geschoven was en er niet meer uit kon.
De arts kreeg het ook niet voor elkaar en verwees naar een Ziekenhuis, wel scheef hij antibiotica voor voor Anneke, die nu aardig aan het opknappen is.
Door al het oponthoud kwamen we in het stikkedonker aan in Hardap, hoog verscholen in de bossen met diverse gesloten slagbomen en een verlaten receptie heel fijn....
Eindelijk de 2 huisjes in maar toen moesten we door hetzelfde donker etc
terug om de lens van Jeanette te laten verwijderen, wat niet lukte in de kliniek
Vanochtend na een gezellig ontbijt met prachtig uitzicht op een enorm stuwmeer, vertrokken richting Windhoek, waar we stomtoevallig langs een " oogkundige" kliniek reden waar gratis de lens van Jeanette vakkundig verwijderd is.hoera!
Morgen dus de terugvlucht, het was een gedenkwaardige reis, heel jammer van de voedselvergiftiging, die de meesten van ons (waaronder ik) parten bleef spelen.
Wilma had zich ook een beetje verkeken op hoe het is te reizen met 8 vrouwen, het programma was heel strak, maar ik geloof dat we geen enkele keer op tijd konden vertrekken...
Het was regelmatig gestress en gejakker, maar een reis die ik nooit zal vergeten en ik heb natuurlijk heel veel foto' (en dat x 8)
Morgen vliegen we naar huis, om 16.00 geloof ik. We zijn net aangekomen in een heel prettig hotel in Windhoek.
Bijna alle dames zijn nu op jacht naar souvenirs, maar ik blijf even op de kamer: bijkomen van de laatste dagen en dit stukje neerschrijven.
Wij waren dus een nacht langer in Omaruru gebleven vanwege alle zieken,
Maar maandag moesten we vertrekken omdat anders het hele programma in de soep zou lopen.
De 2 meest zieken Anneke (ja, die Anneke Marga!) en Arjanne voorin met kotsbakken en maandverband large.
Deels over zandwegen naar Swakomund aan de kust: de zieken naar bed en de rest (de gammelen)
een wandelingetje naar de Stille Oceaan.
's avonds gegeten in een pizzeria, waar
bijna alles retour keuken ging......
Dinsdag op weg naar Sesriem, de rode duinen. Van de 4 chauffeurs waren er 2 ziek, dus ik was aan de beurt: 240 km over gravelwegen met 2 bergpassen (Bert, je bent vast trots op mij)
In Sesriem had Wilma een luxe Spa geboekt, de foto's zien jullie nog.
Volgende dag op om 04.30 jaja
En met 6 vrouwen een excursie door de Rode Duinen bij zonsopgang.
Onwaarschijnlijk mooi (hè Stefan?)
Erg spijtig dat Anneke, voor wie dit een hoogtepunt in de reis was, te zwak was om mee te gaan...
Teruggekomen gelijk weer in de auto om 250 km naar het noorden te rijden,
Ook nog langs een arts omdat de contactlens wan Jeanette achter haar oog geschoven was en er niet meer uit kon.
De arts kreeg het ook niet voor elkaar en verwees naar een Ziekenhuis, wel scheef hij antibiotica voor voor Anneke, die nu aardig aan het opknappen is.
Door al het oponthoud kwamen we in het stikkedonker aan in Hardap, hoog verscholen in de bossen met diverse gesloten slagbomen en een verlaten receptie heel fijn....
Eindelijk de 2 huisjes in maar toen moesten we door hetzelfde donker etc
terug om de lens van Jeanette te laten verwijderen, wat niet lukte in de kliniek
Vanochtend na een gezellig ontbijt met prachtig uitzicht op een enorm stuwmeer, vertrokken richting Windhoek, waar we stomtoevallig langs een " oogkundige" kliniek reden waar gratis de lens van Jeanette vakkundig verwijderd is.hoera!
Morgen dus de terugvlucht, het was een gedenkwaardige reis, heel jammer van de voedselvergiftiging, die de meesten van ons (waaronder ik) parten bleef spelen.
Wilma had zich ook een beetje verkeken op hoe het is te reizen met 8 vrouwen, het programma was heel strak, maar ik geloof dat we geen enkele keer op tijd konden vertrekken...
Het was regelmatig gestress en gejakker, maar een reis die ik nooit zal vergeten en ik heb natuurlijk heel veel foto' (en dat x 8)
-
28 April 2017 - 17:36
Philip En Corrie :
Ha Sylvia,
Morgen naar huis!
Hoe voelt dat.
Moe maar voldaan?
Je hebt unieke ervaringen opgedaan
Jammer van die buikloop,
Kun je daar bij een eventueel volgende keer voorzorgsmaatregelen voor nemen? Inenten?
We zijn benieuwd naar de foto's
Wel thuis!
Philip en Corrie -
28 April 2017 - 18:53
Yvonne Nauta :
Hallo Sylvia,
Dit is vast een heel gedenkwaardige reis, voor mij heel fijn om jullie te volgen; maar inderdaad ontzettend jammer van de voedselvergiftiging.
Ben ook ontzettend benieuwd naar de foto's.
Ik wens jullie een heel voorspoedige terugreis!
Liefs van Ad en Yvonne. -
28 April 2017 - 19:21
Laura:
ik ben ontzettend trots op je Sylvia,
maar dan kan ook niet anders, het zit in de familie die stoere wijven gen
ben heel benieuwd naar de fotos en de verhalen live uit je mond te horen
goed reis terug en we zien elkaar snel
dikke knuffel in drievoud
Laura -
29 April 2017 - 15:27
Stefan:
Wow dat is een weer een aardige rit inderdaad! Superknap dat je dat weer voor elkaar hebt gekregen!
De rode duinen zijn inderdaad ongelooflijk indrukwekkend! Fantastisch dat je dat nog wel hebt kunnen zien! Maar is wel vroeg op inderdaad... heel erg jammer voor Anneke dat het niet lukte om mee te gaan zeg :(
Inderdaad heel erg balen van de ziekenboeg, dat gooit flink roet in het eten kan ik me voorstellen.. Ook dat het precies halverwege gebeurt en dat je wel door moet met het programma..
Je bent neem ik aan nu op het vliegveld in Windhoek.. over 2 uur gaat de vlucht; we houden hem in de gaten ;).
Ik ben heel benieuwd naar de foto's en verhalen, en kijk er naar uit je weer veilig in Nederland te zien ;).
Liefs, Stefan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
